บทสรุปของอาจารย์นิ่มนวล  ภูมิถาวร  (หัวหน้าสำนักงานให้คำปรึกษาและช่วยเหลือนักศึกษา)

          นักศึกษาที่ได้ให้คำปรึกษาส่วนหนึ่งจะกังวลใจกับผลการเรียนที่ผ่านมา รู้สึกกดดัน เนื่องาจากความคาดหวัง เช่น  ผู้ปกครองบางคนได้ตั้งเงื่อนไขกับนักศึกษาว่า ถ้าเรียนไม่ได้ก็ต้องกลับบ้าน รวมทั้งการกดดันตัวเองว่าเป็นการทำให้พ่อแม่เสียใจและผิดหวัง บางครอบครัวมีญาติพี่น้อง          ที่เรียนเก่งมาก (เรียนแพทย์) ทำให้รู้สึกเหมือนถูกเปรียบเทียบ  ทั้งนี้ การช่วยเหลือได้แก่ โน้มน้าวให้นักศึกษายอมรับความจริงที่เกิดขึ้น ร่วมกันค้นหาสาเหตุที่ทำให้ผลการเรียนต่ำ แล้วแนะนำให้แก้ไขปัญหาที่ต้นเหตุ ตลอดจนให้ข้อมูลเส้นทางการสอบคัดเลือกเข้ามหาวิทยาลัยด้วยระบบต่างๆ  ชี้แจงและสร้างความเข้าใจระหว่างนักศึกษากับผู้ปกครอง  

บทสรุปของนางสาวสยุมพร   ไชยวงค์  เจ้าหน้าที่บริหาร

ใช้วิธีการที่ได้ช่วยเหลือนักศึกษาคือ การพูดคุยให้นักศึกษาเข้าใจและยอมรับสภาพความเป็นจริงที่เกิดขึ้น รวมทั้งแสดงความพร้อมที่จะรับฟังและยินดีให้คำปรึกษา  ในกรณีที่นักศึกษาผลการเรียนต่ำมากและคาดว่าจะเรียนไม่ไหว ได้มีการช่วยนักศึกษาในการพิจารณาทางออกที่เหมาะสมกับนักศึกษาต่อไป

บทสรุปของนางสาวแววดาว   ดู่คำ  เจ้าหน้าที่บริหาร

          นักศึกษาที่เข้ามาพบส่วนใหญ่จะเครียด มองไม่เห็นแนวทางในการแก้ไขปัญหา เนื่องจากยังมีความรู้สึกวุ่นวายใจ จึงเน้นเรื่องของการจัดการความรู้สึกเป็นอันดับแรก ช่วยนักศึกษาสำรวจตัวเองก่อนว่ากำลังรู้สึกอย่างไร ถ้าเครียดก็ให้จัดการกับความเครียดก่อน เมื่อรู้สึกผ่อนคลายขึ้นแล้วจะนัดให้นักศึกษามาพบอีกครั้งเพื่อพิจารณาทางออกร่วมกัน  รวมทั้งสร้างความเชื่อมั่นว่านักศึกษาสามารถจะจัดการปัญหาที่เกิดขึ้นได้แน่นอน

บทสรุปของนางสาวกรรณิกา  มาโน  เจ้าหน้าที่บริหาร

          บางครั้งนักศึกษาจะกังวลมากเกินความเป็นจริง  จึงพยายามช่วยสะท้อนให้นักศึกษาเห็นว่า    

สิ่งที่เกิดขึ้นมีความเป็นได้ในทางใดบ้าง แล้วช่วยนักศึกษาในการพิจารณาหาทางออกที่เหมาะสมต่อไป

นางสาวแววดาว ดู่คำ :ผู้ถอดบทเรียนจากการประชุมKM